Wat zijn de symptomen van prostatitis bij mannen en hoe deze te behandelen?

Ontsteking van de prostaat is tegenwoordig een leider in de groep mannelijke ziekten die voornamelijk seksueel overdraagbaar zijn. De complicaties ervan bedreigen onvruchtbaarheid, verminderd libido en impotentie.

Symptomen van prostatitis zijn niet alleen pijn, urinewegstoornissen en ontsteking van de zaadstreng. Het gevaarlijkste gevolg van een voortgeschreden ontsteking kan kankerachtige degeneratie van de prostaatklier zijn. Terwijl een tijdig gediagnosticeerd pathologisch proces gemakkelijk kan worden gestopt.

Oorzaken van ontstekingen

Het risico op het ontwikkelen van prostaatontsteking neemt toe als gevolg van verschillende factoren die predisponerend zijn voor de ziekte:

• Onderkoeling, eenmalig of geassocieerd met de aard van het werk in de open lucht.
• Een sedentaire levensstijl leidt tot verstoring van de werking van het spijsverteringsstelsel.
• Chronische somatische ziekten (diabetes mellitus, hypertensie).
• Foci van focale, perifocale infectie (rhinitis, tonsillitis, stomatitis, gastritis).
• Aanhoudende UGI (chlamydia, trichomoniasis, herpesvirus).
• Stress, slapeloosheid, chronisch vermoeidheidssyndroom.
• Verminderde immuniteit als gevolg van ziekte, operatie, emotionele stress.
• Slechte gewoonten die leiden tot de ontwikkeling van dronkenschap: alcohol, roken, sterke koffie.
• Beroepsletsels aan het perineum van automobilisten, atleten en werknemers in gevaarlijke industrieën.
• Promiscue seksleven, onderbroken geslachtsgemeenschap, verstoken van sensualiteit, geslachtsgemeenschap met onvolledige ejaculatie, langdurige afwezigheid van intimiteit (lage behoefte aan sperma leidt tot stagnatie in de klier).
• Geslachtsziekten.

Ondanks een vrij groot aantal provocerende momenten, is de essentie van prostatitis het optreden van stagnatie in het orgaan tegen de achtergrond van een verminderde bloedcirculatie en lymfestroom.

Symptomen van prostatitis

Prostatitis kan worden vermoed op basis van de volgende stoornissen in het functioneren van het urogenitale systeem:

• ongemak bij het urineren, ongecontroleerd plassen;
• potentiestoornis, zwakke erectie, verminderd libido;
• moeite met urineren, gevoel van onvolledige lediging van de blaas;
• pijn in het perineum bij langdurig zitten, bijvoorbeeld tijdens het autorijden;
• onvruchtbaarheid.

Het acute stadium van de ziekte veroorzaakt aanzienlijk ongemak. Deze fase gaat gepaard met de volgende symptomen:

• frequente pijnlijke drang om te plassen;
• vertraging of onvermogen om te plassen;
• kloppende pijn in het perineum, die wordt overgebracht naar de anus en intensiveert tijdens de ontlasting. Als gevolg hiervan problemen bij de ontlasting;
• algemene dronkenschap van het lichaam, koortsachtige toestand.

De chronische vorm van prostatitis gaat gepaard met andere symptomen:

• lichte stijging van de lichaamstemperatuur;
• constante vermoeidheid;
• milde pijn in het perineum, brandend gevoel in de urethra;
• ongemak bij het plassen en poepen;
• verzwakking van de seksuele functie en de daaruit voortvloeiende psycho-emotionele depressie.

Classificatie

In de moderne urologie bestaat er geen uniforme classificatie van de ziekte. Praktiserende artsen geven echter de voorkeur aan deze optie om het ontstekingsproces in de prostaat te classificeren

Volgens het verloop van de ziekte:

• Acute prostatitis. Het is verantwoordelijk voor meer dan 50% van de gevallen van de ziekte bij mensen die niet ouder zijn dan 30-35 jaar.
• Chronische optie. Het wordt beschouwd als een niet-leeftijdscategorie. Het manifesteert zich lange tijd niet, de impuls voor zijn ontwikkeling is een verkoudheid of infectie.

Om de reden die de pathologie veroorzaakte:

• Bacteriële ontsteking van de prostaatklier, overheerst bij mannen jonger dan 40 jaar, treedt op tegen de achtergrond van echografie en reikt niet verder dan de grenzen van het orgel.
• Niet-bacteriële pathologische veranderingen in de klier, voornamelijk chronisch.
• Virale ontsteking van de prostaat wordt gekenmerkt door een acuut beloop dat het gehele genitale gebied beïnvloedt.

Volgens de aard van structurele veranderingen in de prostaatklier:

• Vezelige prostatitis wordt gekenmerkt door snelle onomkeerbare groei van de klier en vereist radicale interventie. Klinisch lijkt op prostaatadenoom.
• Calculeuze ontsteking van de prostaatklier treedt op als gevolg van de vorming van stenen in de prostaat. Beschouwd als een voorbode van kanker.
• Congestieve prostatitis, het resultaat van een sedentaire levensstijl, wordt bij elke tweede patiënt gediagnosticeerd.

Tekenen van de ziekte

Als een man ten minste twee van de volgende symptomen van prostatitis ontdekt, moet hij onmiddellijk contact opnemen met een gekwalificeerde specialist:

• Stoornis bij het plassen met het optreden van een intermitterende, zwakke urinestroom, ongewoon kort, die spatten, moeilijkheden en pijn veroorzaakt vóór het plassen. Frequente drang om de blaas te legen komt vooral 's nachts voor.
• Pijn, die gelokaliseerd is in de onderbuik, straalt uit naar het scrotum, het perineum en het rectum.
• Seksuele disfunctie.
• Problemen met ejaculatie, veranderingen in sperma (consistentie, hoeveelheid).

Acute prostatitis

De ziekte begint met een sterke temperatuurstijging (tot 40 graden), pijnlijke hoofdpijn en koorts. De symptomen die optreden gaan gepaard met pijn in de lies, het perineum, de rug, afscheiding uit de urethra, frequent urineren en een constante drang om te plassen.

Het legen van de blaas gebeurt met vertraging en met een branderig gevoel. De urine zelf wordt troebel en kan bloed bevatten. Prikkelbaarheid en vermoeidheid treden op.

De uitkomst van acute prostatitis kan een volledige oplossing van het proces zijn (als de behandeling tijdig wordt gestart). Omdat er in veel bekkenorganen veranderingen optreden, kunnen deze niet aan het toeval worden overgelaten, anders zullen de bijbehorende complicaties optreden:

• Vesiculitis is een ontsteking van de zaadblaasjes, de oorzaak van het verschijnen van pus in het sperma, wat niet alleen de kwaliteit van het ejaculaat vermindert, maar ook leidt tot verlies van de voortplantingsfunctie.
• Colliculitis - ontstekingsveranderingen in de zaadknobbel worden de reden voor de ontwikkeling van ernstige pijn tijdens seks, onderbreking van het orgasme en impotentie van psychologische aard.
• De vorming van een abces in het lichaam van de prostaat, de scheuring ervan en etterende schade aan het rectum leidt tot een verergering van de symptomen, ernstige intoxicatie van het lichaam en zelfs de dood.
• Stagnatie in de weefsels van de prostaat leidt tot veranderingen in hun structuur, verstoring van de innervatie, bloedtoevoer, zowel naar de klier zelf als naar nabijgelegen organen, met verstoring van hun functies. De erectie wordt onvoldoende voor volledige geslachtsgemeenschap, voortijdige ejaculatie en langdurige geslachtsgemeenschap zonder orgasme worden waargenomen.
• Cicatriciale veranderingen in de klier en de zaadstreng leiden tot onvruchtbaarheid, een afname van de kwaliteit van het sperma en de beweeglijkheid van het sperma. Een vernauwing van de urethra verstoort het normale urineproces; obstructie van de blaas kan acute urineretentie veroorzaken, waardoor spoedeisende chirurgische zorg nodig is.

Chronische prostatitis

Het belangrijkste kenmerk van de ziekte is de vaagheid van klinische symptomen met een lang, aanhoudend verloop van het proces. Vaker komt de chronische vorm onafhankelijk voor, als een primaire pathologie tegen de achtergrond van stagnatie van bloed in de bloedvaten (prostatose), abacteriële prostatitis.

De belangrijkste symptomen van chronische prostatitis zijn:

• koorts;
• pijn treedt op in het scrotum, perineum, anus, rug;
• urinaire stoornis;
• slijmerige of mucopurulente afscheiding uit het rectum, urethra, zelfs bij afwezigheid van urineren of ontlasting;
• erectiestoornissen, pijnlijke ejaculatie, onderbroken geslachtsgemeenschap, langdurige geslachtsgemeenschap zonder een gevoel van voldoening.

Inactiviteit en onjuiste behandeling van chronische prostatitis kunnen complicaties veroorzaken:

• Onvruchtbaarheid is het resultaat van chronische ontsteking in de zaadstreng, blaasjes, testikels en hun aanhangsels.
• Cystitis, pyelonefritis (andere ziekten van het urogenitale systeem) zijn een gevolg van hematogene en mechanische verspreiding van microben.
• Sepsis.
• Aanhoudende afname van de immuniteit.
• Onbehandelde prostatitis kan in 35-40% van de gevallen kanker veroorzaken.

Diagnostiek

Het klinische beeld van de ziekte is typisch, dus de diagnose is niet moeilijk. Het wordt uitgevoerd door een uroloog op basis van de medische geschiedenis, onderzoek van de patiënt en laboratoriumminimum met behulp van de modernste medische hulpmiddelen:

• Rectaal onderzoek van de klier, afscheiding nemen voor onderzoek (kweek met bepaling van de gevoeligheid voor antibiotica).
• UAC, UAM, bacteriecultuur van urine.
• Uitstrijkje op SOA's, UGI-onderzoek.
• Dagelijkse controle van het urineritme, meting van de urinesnelheid (uroflowmetrie).
• Voor differentiële diagnose wordt echografie of TRUS uitgevoerd.
• Als het nodig is om oncologie uit te sluiten, wordt een biopsie genomen, wordt urografie uitgevoerd en wordt PSA bepaald - prostaatspecifiek antigeen.
• Om onvruchtbaarheid te diagnosticeren, wordt een spermogram voorgeschreven: een analyse van het ejaculaat om de vruchtbaarheid van een man te bepalen.

Op basis van de resultaten van het onderzoek van de patiënt wordt een individueel schema voor de complexe behandeling van prostatitis opgesteld. Bij het voorschrijven van medicijnen wordt rekening gehouden met de vorm van de pathologie en de aanwezigheid van bijkomende ziekten. De beslissing over waar de therapie moet worden uitgevoerd (klinisch of poliklinisch) wordt genomen door de arts. Het verloop van de behandeling wordt uitgevoerd met zorgvuldige laboratoriummonitoring van de resultaten.

Behandeling van acute prostatitis

Acute prostatitis vereist bedrust, een speciaal, zoutvrij dieet en seksuele rust.

Methoden van de behandeling:

• De meest effectieve behandeling voor prostatitis is etiotrope therapie. Als de basis van prostatitis een infectie is, is een kuur met antimicrobiële middelen een prioriteit, die de manifestaties van ontsteking verlicht.
• Pijnsyndroom wordt verlicht met pijnstillers, krampstillers, rectale zetpillen, microklysma's met warme oplossingen van pijnstillers. NSAID's kunnen worden gebruikt.
• Immunostimulantia, immunomodulatoren, enzymen, vitaminecomplexen en een combinatie van micro-elementen hebben hun effectiviteit bewezen.
• Fysiotherapeutische methoden zijn alleen mogelijk in het subacute stadium van de ziekte. Ze verbeteren de microcirculatie en verhogen de immuniteit: UHF, magnetron, elektroforese, laser, magnetische therapie.
• Massage is een andere effectieve methode om de prostaat te beïnvloeden. Het opent de kanalen, normaliseert de bloedcirculatie in het scrotum en het bekken.
• Acute nierfiltraatretentie kan worden gecorrigeerd door katheterisatie en trocarcystestomie.
• Het etterende proces omvat chirurgische ingreep.
• Psychologische consultaties.

Therapie voor acute ontsteking van de prostaat is complex.

Effectieve behandeling van acute prostatitis bij mannen omvat geneesmiddelen uit verschillende farmacologische groepen:

• Antibiotica.Er worden geneesmiddelen met een breed werkingsspectrum gebruikt, die een bacteriedodend effect hebben op de meeste ziekteverwekkers. Meestal is antimicrobiële behandeling een etiotrope maatregel, omdat in de meeste gevallen de oorzaak van prostaatontsteking microbiële pathogenen zijn. Voor een bacteriële infectie worden antibiotica voorgeschreven, voor een virale infectie worden antivirale geneesmiddelen voorgeschreven en als protozoa worden gedetecteerd, worden anti-trichomonas-medicijnen voorgeschreven. De keuze van antimicrobiële middelen wordt empirisch uitgevoerd of gebaseerd op de resultaten van PCR, bacterioscopie en bacteriecultuur. De selectie van antimicrobiële middelen, het bepalen van de dosis, de frequentie en de duur van de toediening kunnen uitsluitend door de behandelende arts worden uitgevoerd. Naast antibiotica kunnen uroseptica worden voorgeschreven, die een desinfecterende werking hebben op het slijmvlies van het urogenitale kanaal.
• Ontstekingsremmende medicijnen.Hiermee kunt u de ernst van de zwelling in de weefsels en de intensiteit van de pijn verminderen. Hiervoor worden in de regel niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) gebruikt.
• Vasculaire medicijnen– weefselzwelling verminderen, congestie in de prostaat elimineren, waardoor pijn wordt verminderd, de bloedcirculatie en lokale metabolische processen in weefsels worden verbeterd.
• Enzymen– verdun de prostaatsecretie en bevorder de afvoer van pus. Bovendien verhogen enzymatische geneesmiddelen de effectiviteit van antimicrobiële behandeling door de absorptie van hun actieve stoffen door aangetaste weefsels te verbeteren.
• Diuretica (diuretica).Ze verhogen de urineproductie, wat bijdraagt aan het mechanisch ‘wegwassen’ van de infectie.
• Tijdens het gebruik van antibiotica krijgen patiënten hepaprotectors voorgeschreven die het leverparenchym beschermen tegen toxische schade en de functionele toestand ervan verbeteren.
• Om de ontwikkeling van darmdysbiose tijdens antibioticatherapie te elimineren en te voorkomen, krijgen patiënten probiotica voorgeschreven.
• Nadat de acute ontstekingsverschijnselen in de prostaat zijn verdwenen, krijgen patiënten een fysiotherapeutische behandeling voorgeschreven - medicinale elektroforese, galvanisatie, magnetische therapie, lasertherapie, moddertherapie, enz. Dergelijke procedures verbeteren de lokale microcirculatie en lymfedrainage, metabolische processen en weefselvoeding, stimuleren weefselherstel, versnellen de uiteindelijke resolutie van het ontstekingsproces, bevorderen weefselherstel en normalisatie van de functionele toestand van de prostaat.

Algemene werkzaamheden moeten worden uitgevoerd.

Een dieet bij acute prostatitis bij mannen is geïndiceerd, inclusief voldoende toevoer van licht verteerbare eiwitten en vitamines.

Tijdens de periode van verergering van de ontsteking zijn gekruid, gefrituurd, vet, zout voedsel en marinades uitgesloten van het dieet.

Alcoholgebruik is uitgesloten; stoppen met roken, onthouding van geslachtsgemeenschap en intensieve lichamelijke activiteit, inclusief sporten, worden aanbevolen.

Het is noodzakelijk om slaap, werk en rust te normaliseren en de emotionele achtergrond in evenwicht te brengen.

Tijdens de ziekteperiode heeft een persoon functionele rust nodig.

Met een tijdige, correcte diagnose en behandeling van acute prostatitis in een medische instelling is de prognose gunstig: volledig herstel vindt plaats.

Als er acute prostatitis ontstaat, raadpleeg dan onmiddellijk een arts en gebruik geen zelfmedicatie!

Behandeling van chronische prostatitis

Bij een langdurig (minstens een maand) effect op de prostaat is er geen 100% garantie op genezing. Prioriteit gaat naar kruidengeneesmiddelen, immunocorrectie, veranderende huishoudelijke gewoonten:

• Kruidenpreparaten worden veel gebruikt in de urologische praktijk. Ze kunnen zich ophopen op de plaats van het meest actieve pathologische proces, cellen beschermen tegen oxidatie, vrije radicalen verwijderen en de proliferatie van klierweefsel voorkomen.
• Antibacteriële therapie wordt individueel geselecteerd, op basis van de gevoeligheid van microben voor medicijnen.
• Geneesmiddelen die de immuniteit versterken, helpen niet alleen bij het omgaan met prostatitis, ze corrigeren ook de negatieve effecten van antibiotica die de functie van het immuunsysteem verstoren.
• Het pijnsyndroom wordt verlicht door de toediening van alfablokkers en spierverslappers.
• Met prostaatmassage kunt u mechanisch de "extra" afscheiding van de klier via de urethra verwijderen, de bloedcirculatie verbeteren en congestie minimaliseren.
• Fysiotherapie: laser, magneet, echografie, iontoforese, warme zitbaden of microklysma's met kruiden.
• In ernstige gevallen zijn intraveneuze vloeistoffen met diuretica geïndiceerd. Dit stimuleert de overvloedige urineproductie, voorkomt symptomen van intoxicatie, de ontwikkeling van oplopende cystitis en pyelonefritis.
• Voor constipatie worden kruidenlaxeermiddelen gebruikt.
• De uroloog en psycholoog ontwikkelen samen met de patiënt een individueel langetermijnprogramma van dagelijkse routine, noodzakelijke rust, dieet, gedoseerde fysieke activiteit en seksuele activiteit.
• Als het chronische proces resistent is tegen therapie en de uitstroom van urine wordt geblokkeerd, wordt chirurgische ingreep voorgeschreven: verwijdering van al het aangetaste weefsel (transurethrale resectie van de prostaat) of volledige verwijdering van de klier met omringend weefsel (prostatectomie). Als het in uitzonderlijke gevallen wordt beoefend, is het beladen met impotentie en urine-incontinentie. Jongeren ondergaan geen operatie omdat dit onvruchtbaarheid kan veroorzaken.

Behandeling met medicijnen

Behandeling van prostatitis door middel van antibacteriële therapie moet beginnen met een bacteriecultuur, met als doel de gevoeligheid van het lichaam voor dit type antibioticum te beoordelen. Als het plassen verstoord is, geeft het gebruik van ontstekingsremmende medicijnen een goed resultaat.

Geneesmiddelen worden in tabletten ingenomen, in acute gevallen - als druppelaar of intramusculair. Rectale zetpillen zijn effectief voor de behandeling van chronische vormen van prostatitis: met hun hulp bereiken medicijnen sneller hun doel en hebben ze een minimaal effect op andere organen.

Bloedverdunnende en ontstekingsremmende medicijnen hebben ook bewezen effectief te zijn.

Antibacteriële therapie

Antibiotica zijn een effectief middel in de strijd tegen bacteriële prostatitis. Om het gewenste effect te bereiken en het lichaam niet te schaden, moet de keuze van het medicijn, de dosering en het behandelingsregime door een arts worden gemaakt. Om de meest effectieve medicijnen correct te selecteren, zal hij moeten uitzoeken welk type ziekteverwekker prostatitis veroorzaakte, en de patiënt ook moeten testen op tolerantie voor antibiotica van een bepaalde groep.

Antibiotica uit de fluorochinolongroep hebben hun effectiviteit bewezen bij de behandeling van chronische prostatitis. Hun actie is gericht op het onderdrukken van bacteriële infecties en het versterken van de lichaamseigen immuniteit. Daarnaast wordt het bacteriostatische antibioticum trimethoprim aanbevolen voor de preventie en behandeling van bijkomende ziekten van het urogenitale systeem.

Behandeling van prostatitis veroorzaakt door mycoplasma en chlamydia kan bovendien worden uitgevoerd met geneesmiddelen uit de groep macroliden en tetracyclines, die de verspreiding van infecties vertragen.

De duur van het gebruik van antibacteriële geneesmiddelen is van 2 tot 4 weken. Bij positieve dynamiek kan de cursus verlengd worden.

Fysiotherapie

Fysiotherapeutische technieken bij de behandeling van prostatitis zijn gericht op het activeren van de bloedcirculatie in het bekkengebied, het verbeteren van metabolische processen in de prostaatklier en het reinigen van de kanalen. Als fysiotherapie wordt gecombineerd met het nemen van antibiotica, wordt de werking hiervan versterkt.

De belangrijkste methoden zijn onder meer:

• magnetische therapie;
• lasertherapie;
• elektroforese;
• opwarmen;
• echografie;
• modder therapie;
• hoogfrequente bestraling;
• fysiotherapie.

Een van de oudste methoden, transrectale massage van de prostaat, heeft volgens modern onderzoek geen bewezen effectiviteit.

Niet-specifieke behandelingen

Niet-specifieke methoden voor de behandeling van prostatitis zijn onder meer:

• hirudotherapie;
• therapeutisch vasten;
• acupunctuur;
• dieet volgens de Ostrovsky-methode;
• alkalisatie van het lichaam met behulp van de Neumyvakin-methode.

Wij raden u ten zeerste aan om alle niet-traditionele methoden voor de behandeling van prostatitis met uw arts te bespreken.

Chirurgie

Chirurgische methoden worden gebruikt in complexe en noodgevallen:

• voor drainage van etterende abcessen, die laparoscopisch worden verwijderd door middel van een lekke band;
• bij problemen met urineren als gevolg van schade aan de urinewegen;
• met een groot volume van het getroffen gebied;
• met een aanzienlijk aantal stenen in het lichaam van de klier.

Stenen en sclerotisch weefsel worden verwijderd met behulp van endoscopische methoden. Bij een groot aangetast gebied of meerdere stenen wordt resectie van de prostaat toegepast.

Transurethrale resectie is ook effectief bij bacteriële prostatitis. Op deze manier kan het risico op terugval worden verminderd.

Volksremedies

Het is onwaarschijnlijk dat de behandeling van prostatitis met folkremedies op zichzelf effectief zal zijn, maar in combinatie met medicatie en fysiotherapeutische methoden kan het wel toepasbaar zijn. Deze omvatten: producten van de bijenteelt, afkooksels van kruiden en zaden, tincturen van knoflook, gember, beverstroom, verse groenten, pompoenpitten.

In acute gevallen van de ziekte moet u een arts raadplegen, en in geen geval mag u zelfmedicatie gebruiken! Als een etterig abces scheurt, is de dood mogelijk.

Zetpillen voor prostatitis

Behandeling van prostatitis met rectale zetpillen is veel effectiever dan tabletten, al was het maar omdat het rectum veel dichter bij de prostaat ligt, waardoor het medicijn sneller zal werken.

De samenstelling van geneesmiddelen voor de behandeling van prostatitis kan compleet anders zijn: ze worden voorgeschreven om een bepaald probleem op te lossen.

1. Antibacteriële middelen zijn vooral effectief bij prostatitis veroorzaakt door chlamydia.
2. Pijnstillers worden gebruikt voor symptomatische behandeling; ze verlichten de pijn goed.
3. Immunostimulantia helpen de bloedcirculatie te verbeteren, zwellingen te verlichten en worden gebruikt in complexe therapie.
4. Kruidengeneesmiddelen hebben een milde werking. Ze worden, net als kaarsen op bijenproducten, gebruikt als aanvulling op de hoofdbehandeling.
5. Op ichthyol gebaseerde samenstellingen bevorderen de bloedstroom in het darmslijmvliesgebied, wat de verzwakking van ontstekingsprocessen versnelt en de immuniteit enigszins verbetert.
6. Producten op basis van speciale enzymen voorkomen de vorming van littekenweefsel. Het wordt aanbevolen om het in te nemen als onderdeel van een complexe therapie met antibiotica, ontstekingsremmende middelen en pijnstillers.

Aanvullende medicijnen

Voor de symptomatische behandeling van prostatitis bij mannen, bijvoorbeeld om pijn te verlichten tijdens het urineren, kunt u bovendien krampstillers gebruiken, die de gladde spieren ontspannen en daardoor de pijn snel verlichten.

De algemene gezondheid wordt bevorderd door bloedverdunnende en ontstekingsremmende voedingssupplementen op basis van bijenproducten, pompoenolie en palmfruitextracten.

Dieet en levensstijl

Voor de behandeling van prostatitis zijn een goede, evenwichtige voeding en een gezonde levensstijl van groot belang. Voedsel mag geen gekruid, gefrituurd, zout of gebeitst voedsel bevatten. In acute gevallen is alcohol ten strengste verboden.

Voedsel moet voldoende vezels bevatten om constipatie te voorkomen. Het eiwitgehalte moet worden verlaagd. Het is raadzaam om het dieet aan te vullen met kruiden, gember en pompoenpitten.

Gevolgen van onbehandelde prostatitis

Zelfs als de symptomen van prostatitis lange tijd niet zijn verschenen, is het noodzakelijk om regelmatig onderzoek door een uroloog te ondergaan. Onvolledig genezen prostatitis kan gepaard gaan met de vorming van verkalkingen, die dan samen met de klier moeten worden verwijderd. Deskundigen zijn ervan overtuigd dat er geen andere manieren zijn om stenen te verwijderen of op te lossen.

Bovendien kunnen pathogene micro-organismen naar aangrenzende organen migreren, waardoor ontstekingen ontstaan. Geavanceerde prostatitis kan de ontwikkeling van adenoom en prostaatkanker veroorzaken.

Preventie

Om het optreden van een ziekte te voorkomen die onaangenaam is voor mannen, moet u provocerende factoren elimineren en eenvoudige regels volgen:

• Leid een gezonde levensstijl, geef slechte gewoonten op.
• Laat het niet te koud worden.
• Drink minimaal 1, 5-2 liter water per dag.
• Versterk je immuunsysteem, wandel veel, word sterker.
• Neem deel aan lichamelijke opvoeding en sport, bezoek fitnessclubs.
• Vermijd stressvolle situaties.
• Oefen een normaal seksleven met een vaste partner.